कधी काळी मी तुझा श्वास होतो..

 मी तुझ्यावर जेव्हा प्रेम करायचो
काय माहित काय मी करायचो...
तुझ्याच स्वप्नात मी जगायचो
आठ्वानित तुझ्या मी मरायचो...

पण आता का असे भासत नाही
तुझ्या नेत्रात हल्ली तो भाव असत नाही...
स्वप्न पड़न्यासाठी झोपायचा प्रयत्न करतोए
झोप तर नाही म्हणुन आठ्वानित नुस्त मरतोए...

काय ग करू मी जगता पुन्हा येत नाही
तुझ्या माझ्या मधे जो बांध तो कळत नाही ...
तू फ़क्त दखावतेस की तुला सुध्हा कळत नाही
जानतेस तू सारं पण मुद्दाम तू वळत नाही ...

प्रेम करत राहलो मी आजवर पाहित
डोळे बंद करून घाव राहलो सहित...
तूच म्हणायचिस प्रेमात जगायचे असते मरायचे नाही
पण जगणारेच घात करतात येथे मरणारे नाहीत ...

मी तर तुझा प्राण होतो
इतका कसा मी खोटा झालोए...
तुट्लेल्या तुझ्या ह्रुदयाचा
चुकीने पडलेला ठोका झालोए ...

कधी काळी मी तुझा ख़ास होतो
का आता परका झालोए...
कधी काळी मी तुझा श्वास होतो
आता मात्र ठसका झालोए...