Monday, December 27, 2010

नाही ती मला ,नाही सोडून गेली...

नाही ती मला ,नाही सोडून गेली...


नाही ती मला नाही सोडून गेली,
थोडस हसवून पार तोडून गेली..
स्वप्नांत छोटे घरटे बनवलेले,
स्वप्नातच ती ते मोडून गेली...

ती येण्या आधी,
मी माझा होतो...
ती आल्यावर तिचा...
मी ना आता माझा उरलो..
ना उरलो मी तिचा....

साला माझ्या डोळ्या देखात ती मला,
रक्ताळलेल्या शब्दांशी जोडुन गेली...
नाही ती मला नाही सोडून गेली....

रडायला येत ना,
पण मुलगा ना..
रडू शकत नाही..
मरावस ही वाटत ना..
पण जवाबदारी ना
मरु ही नाही शकत...

मरता येत नाही,
जगू शकत नाही..
मृत्यू ही माझ्या,
श्वासानशी भांडून गेली
नाही ती मला नाही सोडून गेली...

मला सोडून जाइलच कशी ती..
माझ्या डोळ्यात आहे ती...
माझ्या शब्दात आहे ती....
माज्या स्वप्नात आहे ती..
एवढाच काय..
तर माझ्या श्वासात आहे ती...

ती नाही..
तीच शरीर गेलय..
तीच मन तर माझ्याकडेच आहे...
स्वप्न घेऊन गेली तर गेली..
आठवणी तर माझ्याकडेच आहे....

कदाचित..
माझ्या पासून दूर जाताना..
ती तिलाच मारुन गेली
नाही ती मला नाही सोडून गेली...

No comments: