ते दोघही एकमेकांवर

ते दोघही एकमेकांवर

जीव ओवालुन टाकत होते

ते फ़क्त एकमेकांसाठीच बनले आहेत

असे प्रत्येक जन म्हणत होते

एक क्षणही ते एकमेकांना सोडून राहु शकत नव्हते

त्या दिवशी त्याला गावाकडून बोलावणे आले

तो तिला काही दिवसात येतो म्हणून निघाला

आज खुप दिवस झाले पण तो आणखी आला नाही

ती सतत त्या वाटेला बघत रहायची

भकास डोळ्यात त्याचेच स्वप्न पहायची

पण तो काही आलाच नाही

मग काही दिवसाने तो आला

परन्तु तोवर खुप वेळ झाली होती

तिचा हाथ आज कुमाच्या तरी हातात होता

त्याला पाहताच तिची नजर बोलून गेली

ती म्हणाली=

वाट पहिली तू येशील म्हणून

पंती लावून ठेवली होती

अंधार पडेल म्हणून

तू तेव्हा आलास जेव्हा पंती गेली होती विझून

माझे दुर्भाग्य बघ तू मला शोधत आहेस

माझ्याच समाधीवर बसून

तो म्हणाला=

आता मी तुला काय शोधणार

तुझ्याच समाधीवर बसून

आग ! मी आज स्वताच समाधिस्त झालो आहे

तुझी ती समाधी बघून