खरे प्रेम दूरदर्शन सारखे असते

पायी चालताना ठेच अशी लागली
सहजच मनात पाल चुकचुकुन गेली
तिनेच आठवण असेल केली
तेव्हां हृदय,आज पाय रक्तबंबाळीत करुन गेली




 जपल्यात मी ही तुझ्या आठवणी
काळजाच्या एका कोपऱ्यात
जाऊ नयेत सोडून तुझ्याप्रमाणे म्हणून
कायम ठेवतो त्यांना पहाऱ्यात




पुसणारं कोणी असेल तर
डोळे भरुन यायला अर्थ आहे
कुणाचे डोळे भरणार नसतील तर
मरण सुद्धा व्यर्थ आहे.

मरताना वाटलं
आयुष्य नुसतच वाहून गेलं
मला जगायचंय, मला जगायचंय म्हणताना
माझं जगायचंच राहून गेलं

खरे प्रेम दूरदर्शन सारखे असते
कधीही न बदलनारे
लोकांनी कितीही शिव्या घातल्यातरी
आपल्याच विश्वात रमनारे