करशील माफ मज तू
आलाप घेववेना, कंठात स्वर वळेना
नग्मा अबोल झाला का हे मला कळेना
बेरंग झालि श्याई, कागद उडून गेला
निस्तेज हुनर पडला अन शब्दही जुळेना
तू कारवां उठविला बेहोश मज बघोनी
गेलीस टाकुनी अन कुणि दोस्तही मिळेना
जे घडेल ते सहन करायचे असतं..
12 years ago
No comments:
Post a Comment