परत तिच्या गालावरती खळी उमटली नाही

आठवणींचे अश्रू आजही गालावरती ओथंबती


परत तिच्या गालावरती खळी उमटली नाही



श्वास श्वास तो गंध गंध तो आधार सावलीचा

दिला हात बाबांनी तिच्या चिमुकल्या बोटांना



होता शाळेचा दिवस पहिला

बावरी सावळी घाबरली

बिलगली घट्ट तिच्या बाबांना

म्हणे मी नै जाणार शाळेला



म्हणती बाबा तिजला

बेटा जा तू शाळेला

झेप तुझी साऱ्या जगाला

एके दिनी तू घेशील उंच भरारी

तुझी स्वतःची असेल black ferrari



मी नै तुझा कायमचा सोबती

उद्या तू जाशील गं सासरी

आठवणींची लहरच भारी

विसर तू या बंधनांना

जाग तू आत्मविश्वासाला



भाबडी चिमुकली! तिला सासर म्हणजे,आत्मविश्वास म्हणजे काय काही माहित नव्हतं.

बिचारी रडत रडत शाळेला गेली आणि एक दिवस खूप मोठी झाली.आता तिच्याकडं स्वतःची black ferrari होती.



झाला भाबडीला आनंद मोठा

दाखवायला बाबांना आली घेवून black ferrari



पण घटनाच काही अशी घडली होती.....



झाला होता अपघात मोठा

मनावरती तिच्या आघात केवढाला

पार्थिव पाहुनी बाबांचे अश्रू आवरेना चिमुकलीला



म्हणे ती बाबांना ,

नको मला ती black ferrari

हवी तुमच्या खांद्यावरची सवारी

तुम्ही राजा मी राजकुमारी

घ्याना मला कडेवरती

नन्तर मी निवडते गवारी आवडते तुम्हाला भारी

आपण करू भाजी -पोळी



पण स्मरले तिला ते पहिले शब्द

आठवणींची लहरच भारी

विसर तू बंधनांना

शक्य नव्हते तिजला

पण,घातले श्राद्ध आठवणींना



पण, त्याच

आठवणींचे अश्रू आजही गालावरती ओथंबती

परत तिच्या गालावरती खळी उमटली नाही