फुले उमलतात नि कोमेजुन जातात.,
आपले अस्तित्व मात्र सोडून जातात.,
प्रेम-भंगाने का स्पंदने थांबतात.,
आपलेच गरजेला हात सोडुन जातात..!!
कोमेजलेल्या फुलासराखिच दिसत होतीस.,
रदत-रडताच हसत होतीस.,
आयुष्य भरासाठी प्रेम भरून गेलीस.,
जिवंतपणिच कफ़न देऊन गेलीस.,
इशार्याने तुझ्या स्वप्ने रंगवू लागलो.,
एक-एक पल तुझा होऊ लागलो.,
तुझ्यासोबत कुठेकुठे फिरायला जायच.,
तुझ्या खोल डोळ्यात फ़क्त आनंदच भरायच.,
देवा अगोदर सकाळी तुला पहायच.,
ऑफिसला जाताना तुझ चुंबन घ्यायाच.,
पण सारी स्वप्ने तू तुडवत गेलीस.,
हृदयाचे माझ्या तुकडे-तुकडे करून गेलीस..!!
वाटले होते तुही माझ्यावर प्रेम करतेस.,
माझ्या इतकच तुही झुरतेस.,
फुलपाखरा सारखे मन तुझ निघाल.,
इवलासा आनंद देऊन लगेच निघुन गेल.,
केसंवरही तुझ्या होतो ग मी फ़िदा.,
कसने गला कापन्याची तुझी चांगलीच अदा..!!
एकट जगण आता नकोस झालय.,
तुच माझे ह्रिदय कुरताडून टाकलय.,
मरणाला मिठी मारण्या अगोदर तुला पहावस वाटते.,
एकदाच तुला कवटालावेसे वाटते.,
शेवटी आठवनीच अत सोबती.,
चटका सारखी वाट पाहीन.,
माझ समंद आयुष्य तुझ्या चरणी वाहीन.,
नाही जरी निरोप जगाचा घेताना.,
पण प्राणच निघून जातो वेडया मनाला समजावताना..!!
त्या चिंब पावसात...
तु सोडून जाताना..!!
जे घडेल ते सहन करायचे असतं..
13 years ago
No comments:
Post a Comment