आई......

थेंब थेंब झिरपणारा ओलावा पिंपळवृक्ष बनून उभा राहतो, मी त्याला आई अशी हाक मारतो........चला सलाम करू धन्य त्या मातेला...----------------------------------------------आई हा एक शब्द आहे असं म्हणण व्यर्थ आहे कारण त्यात आहे जे वात्सल्य शब्दात उतरवणं आहे ते अशक्य!! तरी हा एक प्रयास आहे तिच्याच वाढदिवसाला छोटीशी एक भेट आहे .. आई म्हणजे मंदिराचा उंच कळसआई म्हणजे अंगणातील पवित्र तुळसआई म्हणजे भजनात गुणगुणावी अशी संतवाणीआई म्हणजे आरतीत वाजवावीअशी लयबध्द टाळीआई म्हणजे वेदनेनंतरची सर्वात पहिली आरोळी.......मी एक चातक आहे तर ती पर्जन्यचा थेंब आहेमी अत्तर तर ती त्यातला सुगंध आहेमाझ्या आयुष्याची ती एक चित्रकार आहेअंधारात मला दिसणारा आशेचा किरण आहेकोणत्याही वादळात तग धरून राहीलेली माझ्या आयुष्यातील कल्पतरु आहेजिच्यामुळे मी, माझी कविता आहेती माझी......माझीच फक्त आई आहे.