आई म्हणजे मायेच माहेर , ममतेच मंदिरप्रेमान भरलेला जणू तो समुद्रचआई बरोबर आसते तेव्हातिची कोठभर पण माया आपल्यला आभाळाएवढी वाटतेपाची पकवानाने बनवलेल्या जेवानापेक्षातिच्या हाताने बनवलेल्या झुणका भाकरीची चवच न्यारीझुणका भाकरी कशी पण आसू देत पणती ज्या मायेच्या हाताने भरवतेत्या हाताची रंगतच प्यारीपण तिला सोडून आता दुसरीकडे राहाव लागतआणि दुसर्याच्या आईकडे बगून स्वप्नात हरवाव लागततिने चारलेल्या त्या हाताची आठवन झाली तर मात्रडोळ्यातून अश्रुना आमत्रण द्याव लागत
No comments:
Post a Comment